Eva: mijn duif

Ik herinner me nog, de enige, en eerste keer 

dat iets tegen de voorruit, van de auto, waarin ik zat:

een duif, 

mijn moeder aan het stuur.

En ik, dacht ik: dit is me een trauma.

Maar dan hoor je iemand, 

zij zat voorin een auto,

en een jongetje, en iets tegen de vooruit

en dan denk je: ocharme, die duif.